Aku tak pandai nak bermadah, nak berbahasa puitis. Dan tidak sama sekali pandai berbahasa pujangga. Aku bukan pakar bahasa, jadi mohon ampun dan maaf kiranya bahasa aku tak sebagus yang kalian harapkan. Apa yang ditulis hanyalah sekadar luahan hati seorang insan. Kadang-kadang perasaan tak boleh nak diluahkan dengan kata-kata, tapi boleh diterjemahkan dalam konteks huruf dan titik. Masing-masing punyai cerita kehidupan yang tersendiri, sama juga seperti aku.

Assalamualaikum. Hai :) 

Pagi pagi lagi dah ada peminat call. Hahaha. Okayyy tak lawak -,-" Tak ahh, mana ada peminat. Makcik aku je yang call. Aku bukan macam korang korang yang hot lagi panas tuhh, nak ada peminat bagai. Cehhh, ayat pasrah gila. Okay, stop. Nak sambung cerita ni. Kau tak nak dengar sudah, cepat angkat kaki. Dah takyah dok sebok sebok jadi stalker tak berPHD sini. Ada pahamm? 

Macam ni cerita dia. Makcik aku call, tepat pukul 7.15. Aku baru nak lentok kepala atas bantal lepas balik dari hantar adik aku sekolah, tetiba kannn. Ada pulak orang kacau daun. Hehehe.


          "Kakak, kakak dekat mana tuh?"

          "Kita dekat rumah lah. Kenapa busu?"

          "Takda apa, busu nak bagi tau ni haa busu otw nak pergi rumah Makngah Emy."

          "Ohh lepas tuh apa kena mengena dengan kita pulak? Hahahaha"

Dengar nau bunyi derhaka dia tuhh. Haha. Ahh anak buah tak anak buah, aku dah ngantuk gila tahap cipan laut ni. Memang idak nye lee nak berbahasa bahasa ala ala comel makcik-anak sedara gitu.


          "Ni haa busu nak bagi tau Kak Adik (actually her real name is Liza but I used to call her as Kak Adik) kena RAGUT. Baru je tadi haa pukul 6.30. Otw nak pergi Lrt stesen."


Pfffttttt. Aku time tuh dalam hati *ohhh shitooo betul lahhh. Ahhh sudahh. Lepas tu aku terus call ayah aku chitchat chitchat, potpet potpet pasal Kak Adik then sambung tidur. Hahahaha. Takda rasa kesian pun aku ni kan. Jahat tak agak wehh. 

*Petang*

Makcik aku call lagi.... 


          "Kak, ada dekat mana tuh? Busu ada dekat rumah Makngah Emy ni. Akak nak tengok Kak Adik tak?"

          "Ohh haa okay, boleh jugak. Kita pun bukan buat apa sekarang ni."


Okay jap ni nak kasi tau, rumah aku dengan rumah Makngah Emy (mama Kak Adik) boleh dikatakan dekat lah jugak. Kalau nak naik kereta tuh tak sampai 10 minit dah boleh sampai rumah dia. 


*Rumah Makngah Emy*

Kak Adik pun cerita lah ting tung ting tung ting tung pasal kes ragut tuhh. Huishh, aku dengar seram gila kot. Siap kena tumbuk, sepak terajang bagai. Habis muka dengan badan Kak Adik tu lebam lebam. Gila ahhh, psiko nak mati peragut tuh -,-" Kesian Kak Adik, kompem lahh dia trauma lepas ni. 


Aku dah dengar tuh pehh kecut gila perut. Takut dah nak keluar lepas ni. Aku pun sama jugak macam Kak Adik ni. Kalau nak keluar pi jalan jalan tu memang naik Lrt. Kebetulan pulak, tempat yang Kak Adik kena RAGUT tuh laluan yang aku guna nak pi Lrt stesen tuh. Nak balik rumah pun lalu dekat situ jugak. Haihh, bersyukur so far tak pernah kena apa apa. Dah lah timing waktu aku balik tu selalu malam malam, pukul 9 lebih. Jalan balik pulak sorang sorang. Hailaaa, taubat dah tamo balik malam lagiiii... Makkkkk abahhhhh taubat dah tak nak keluar sorang sorang lagi dahhh. 


So aku harap korang korang yang still tak pernah kena apa apa tuh, ambil lah langkah berjaga jaga. Malang kan tak berbau. Aku nasihat kan korang jaga lah baik baik beg korang tuh. Alahhh even purse tu dah kosong, berhabuk segala bagai dah takda duit pe sume tuh tapi si PERAGUT PERAGUT yang takda hati, perut, limpa, hempedu tu sume mana nak tau benda tu. Diorang tuh mana reti nak belas kasihan dekat orang lain. Asal dah dapat rentap, tarik dah kira puas dah bagi diorang. 


Note : Tak kira lah apa bangsa sekalipun, still korang kena BEWARE. Bala ada dimana mana okayyy.




No comments: